Τα Κανάρια νησιά ,γνωστά και ως «τα νησιά της αιώνιας άνοιξης» είναι μια σειρά ηφαιστειογενών νησιών στον Ατλαντικό Ωκεανό ,απέναντι από τις ακτές του Μαρόκου ,ανήκουν στην Ισπανία αν και γεωγραφικά είναι πιο κοντά στην Αφρικανική ήπειρο. Το ήπιο υποτροπικό κλίμα τους θεωρείται από τα καλύτερα στον κόσμο με σταθερή μέση θερμοκρασία τους 25 βαθμούς κελσίου ολο το χρόνο ,κάνοντας τον αγαπημένο προορισμό των Ευρωπαίων τον χειμώνα.
Εμείς πήγαμε στη Λανθαρότε ,το τέταρτο μεγαλύτερο νησί των Καναρίων νήσων ,και κατά την άποψη μου το πιο όμορφο ,καθώς ο τουρισμός δεν το έχει αγγίξει ακόμα όπως τα υπόλοιπα νησιά όπως η Τενερίφη και η Γκραν Κανάρια ,και τα μέρη του είναι πιο παρθένα. Στη Λανθαροτε είναι η δεύτερη φορά που πήγα καθώς την πρώτη ήταν πολύ σύντομη η διαμονή μου και δεν την χάρηκα όσο θα ήθελα.
Πριν ξεκινήσουμε την περιγραφή του ταξιδιού μας να πούμε αρχικά πως έχουμε ετοιμάσει και ένα ταξιδιωτικό βίντεο στο νέο κανάλι μας στο Youtube ,με αναλυτική περιγραφή όλης της ταξιδιωτικής μας εμπειρίας ,το οποίο θα το βρεις παραπάνω η κάνοντας κλικ εδώ. Σύντομα θα ακολουθήσουν και άλλα τέτοια βιντεάκια από τα ταξιδια μας γιαυτο αν σου άρεσε κανε subscribe εδώ. Επισης διάβασε και την παρακάτω περιγραφή της εμπειρίας μας καθώς θα βρεις περισσότερες πληροφορίες που δεν χώρεσαν στο βίντεο.
Η ιδέα για το ταξίδι προέκυψε ένα μήνα πριν ταξιδέψουμε. Ειναι τέλη Σεπτεμβρίου και σιγά σιγά τα πρώτα σημάδια του «καταθλιπτικού χειμώνα» που θα ακολουθήσει κάνουν την εμφάνιση τους. Τα χειμωνιάτικα κατεβαίνουν από το ντουλάπι και η χαμηλή διάθεση γίνεται ακόμη πιο εμφανής. Και τότε έρχεται η ιδέα...δεν ξανα-πάμε Κανάρια νησιά ;
Αυτό ήταν ,ξεκινάω αναζήτηση και μετά από λίγη ώρα τα αεροπορικά εισιτήρια και τα ξενοδοχεία κλείστηκαν και μάλιστα σε παρα πολύ καλή τιμή. Φυσικά το να πας εκει οικονομικά δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα ,και μάλιστα λίγες εβδομάδες πριν που κάναμε τις κρατήσεις ,καθώς για διάφορους λόγους δεν μπορούσαμε να πάμε αργότερα.
Και όμως σταθήκαμε τυχεροί καθως τα αεροπορικά εισιτήρια κόστισαν μόλις 140€ στο καθένα μας και μάλιστα προσθέσαμε στο ταξίδι και άλλους δυο προορισμούς ,την Μαδρίτη και την Ρώμη. Οι πτήσεις ήταν συνολικά έξι ,όλες με την αγαπημένη Ryanair «Αθήνα - Μιλάνο - Μαδρίτη - Λανθαρότε - Μαδρίτη - Ρώμη - Αθήνα» με συνολικά τρία βραδια στη Μαδρίτη ,τέσσερα στη Λανθαρότε και στην επιστροφή μονοήμερη στη Ρώμη ,ενώ το Μιλανο μας βόλεψε μόνο για ανταπόκριση για να πάμε στη Μαδρίτη.
Όσο για την διαμονή επιλέξαμε να μείνουμε σε σπίτια. Στη Μαδρίτη μείναμε στο Palafox central suites το οποίο είναι ξενοδοχείο διαμερισμάτων πολύ κοντά στη κεντρική λεωφόρο Gran Via ,σχετικά ακριβό κατάλυμα αλλά το βρήκαμε σε προσφορά. Στη Λανθαρότε επιλέξαμε αυτό το Airbnb ,ένα υπέροχο σπιτάκι σε ένα συγκρότημα διαμερισμάτων στο πολυσύχναστο Puerto del Carmen το οποίο είχε και πισίνα. Το τελικό κόστος για την διαμονή μας ήταν 350€ /3 άτομα = 116€ το άτομο και μαζί με τα αεροπορικά που κόστισαν 140€ ,συνολικά το ταξίδι κόστισε 256€ τελική τιμή για αεροπορικά και διαμονή το άτομο. Όχι και άσχημα για ένα τέτοιο ταξίδι !!
Μαδρίτη / 19/10 - 21/10
Το ταξίδι μας ξεκίνησε με βραδινή πτήση της Ryanair για Μιλανο στις 18/10 όπου φτάσαμε τα μεσάνυχτα ,και η επόμενη πτήση μας για Μαδρίτη ήταν τα ξημερώματα ,περίπου έξι ωρες αναμονή. Αν ήταν μερα σίγουρα θα το είχαμε εκμεταλλευτεί για βόλτα στο Μπεργαμο που ήταν δίπλα. Το βράδυ τελικά το βγάλαμε στο αεροδρόμιο βλέποντας ταινίες στο λαπτοπ. Η ώρα πέρασε γρήγορα ,κοιμηθήκαμε και κανα δίωρο και τα ξημερώματα στις 6:00 π.μ. πήραμε την επόμενη μας πτήση για Μαδρίτη.
Το πρώτο πράγμα που κάναμε μολις προσγειωθήκαμε ήταν να πάρουμε μια τοπική κάρτα sim από το αεροδρόμιο για να έχουμε Ίντερνετ στο κινητό για google maps κτλ (Το 2016 δεν ίσχυε ακόμα η δωρεάν περιαγωγή στην Ε.Ε.) Το αεροδρόμιο Barajas είναι τεράστιο και μας πήρε λίγη ώρα να προσανατολιστούμε και να βρούμε πως θα πάμε στο σπίτι μας. Τελικά επιλέξαμε την επιλογή του μετρό και σε λιγότερο από μια ωριτσα ήμασταν στη ρεσεπτιον για το τσεκ ιν.
Αφου τακτοποιηθήκαμε ξεκινήσαμε για την πρώτη μας βόλτα στους δρόμους της Μαδρίτης. Πρώτη στάση ήταν για φαγητό ,καθώς η πείνα μας είχε γονατίσει. Καθώς κατευθυνόμασταν προς την κεντρική πλατεία plaza mayor είδαμε ένα fast foodάδικο που λεγόταν 100 montaditos και διαφήμιζαν πως είχαν τα περίφημα τάπας μόλις από 1€. Τα τάπας για όσους δεν ξέρουν είναι ένα είδος ισπανικών πιάτων ,συνήθως μια φέτα ψωμί με διάφορα από πάνω ,αλλά υπάρχουν διάφορες εκδοχές τους ,στα 100 montaditos τα σερβίρουν σε μικρά μπαγετάκια. Για αρχή εμείς πήραμε από 3 τέτοια ο καθένας μας τα οποία είναι μια χαρά για να χορτάσεις. Την επόμενη φορά βέβαια που το επισκεφτήκαμε του δώσαμε και κατάλαβε ,παραγγείλαμε κοντά στα 20 μπαγκετάκια τα οποία βέβαια δεν τα φάγαμε ποτε όλα.
Την υπόλοιπη μισή μερα την περάσαμε κάνοντας βόλτες στη Puerto Del sol την Plaza Mayor και χαζεύοντας τα μαγαζιά γύρο από την Gran via. Η Puerto Del sol ( η πύλη του ήλιου) είναι μια διάσημη πλατεία ,το σημείο μηδέν της πόλης που οι δρόμοι διακλαδώνονται προς κάθε κατεύθυνση. Η Plaza Mayor, είναι η διασημότερη κλειστή πλατεία της Μαδρίτης και έχει κάποτε υπάρξει αρένα ταυρομάχων και χώρος εκτελέσεων. Σήμερα, θα βρείτε παντού υπαίθρια καφέ και στην διαδρομή δεκάδες μικρομάγαζα. Στο κεντρο της πλατείας δεσπόζει και το μπρούτζινο άγαλμα του Φιλίππου Γ´
Το βράδυ επιλέξαμε να πάμε στη Gran via όπου φημίζεται ως «ο δρόμος που δεν κοιμάται ποτε» λόγο των πολλών επιλογών διασκέδασης που υπάρχουν το βράδυ. Βέβαια εμείς δεν το είδαμε και σε τόσο έντονο βαθμό αυτό ,μάλλον επειδή ήταν καθημερινή μέρα. Μετά από 1-2 ποτάκια στα μισογεμάτα γύρω μαγαζιά επιλέξαμε να πάμε στο καζίνο της Gran via όπου περάσαμε την περισσότερη ώρα. Λεφτά πάνω μας δεν είχαμε πολλά όποτε την γλιτώσαμε την φυλακή.
Αρνητική εντύπωση στη λεωφόρο gran via μου έκανε η ανεξέλεγκτη πορνεία που είχε κατά την διάρκεια της νύχτας αλλά και της ημέρας ,και οι λεγόμενοι «κράχτες» που σε περιτριγύριζαν να σε βάλουν μέσα στα υποτίθεται καλύτερα μαγαζιά. Μην την πατήσετε και πάτε ,καθώς στη καλύτερη περίπτωση θα σας βάλουν σε κάποιο άδειο μαγαζί ή σε κανα τελειωμένο στριπ κλαμπ. Κάντε ερνευνα στο Ίντερνετ πρώτα οι ρωτήστε γνωστούς ,εμείς πήγαμε αδιάβαστοι σε αυτό το θέμα και την πατήσαμε.
Την επόμενη ημέρα είχαν προτεραιότητα τα αξιοθέατα της πόλης ,όσα προλάβουμε δηλαδή μέσα σε μια ημέρα. Πρώτο και καλύτερο φυσικά ήταν το στάδιο Σαντιάγκο Μπερναμπέου ,έδρα της Ρεάλ Μαδρίτης. Αγώνα βέβαια τις καθημερινές δεν έχει οπότε αρκεστήκαμε στο να κάνουμε το “Real Madrid tour” όπου με 20€ μπορείς να δεις τα βασικότερα πράγματα του γηπέδου όπως οι κερκίδες ,τα αποδυτήρια με τα προσωπικά ντουλαπάκια των παιχτών ,το μουσείο της Ρεάλ όπου θα δεις όλα κύπελλα που έχει κατακτήσει αλλά και διαφορά άλλα εκθέματα όπως τα χρυσά παπούτσια διαφόρων σπουδαίων αθλητών.
Δέος επισης μου προκάλεσε όταν ακολουθήσαμε την διαδρομή των παιχτών από τα αποδυτήρια προς το γήπεδο αλλά και ο διάσημος πάγκος της Ρεάλ. Πραγματικά μαγική εμπειρία να κάθεσαι εκεί όπου έχουν περάσει οι σημαντικότεροι παίχτες και προπονητές όλων των εποχών. Στο τέλος του tour υπάρχει και η μπουτικ της Ρεάλ όπου μπορείς να βρεις αυθεντικά μπλουζάκια ,μπάλες κτλ της Βασίλισσας ,σε απλησίαστες τιμές βέβαια.
Επόμενη επίσκεψη μας ήταν στη διάσημη «plaza de toros las ventas» την μεγαλύτερη αρένα ταυρομάχων της Ισπανίας. Οι Ισπανοί λατρεύουν τις ταυρομαχίες σε τέτοιο βαθμό που από τις αρχές του 20ου αιώνα η προηγούμενη κύρια αρένα ταυρομαχιών της Μαδρίτης στο Καρρετέρα δε Αραγόν δεν ήταν αρκετά μεγάλη όποτε δόθηκε εντολή να φτιαχτεί η νέα αυτή μνημειώδης αρένα χωρητικότητας 25.000 ατόμων.
Στην αρένα σήμερα γίνονται διάφορες εκδηλώσεις ,από ταυρομαχίες μέχρι συναυλίες γνωστών καλλιτεχνών και μπορείς να κλείσεις εισιτήριο on-line εδώ. Εμείς κάναμε το Las Ventas tour και απλά κάναμε μια ξενάγηση στο εσωτερικό του γηπέδου ,το οποίο ήταν αρκετά εντυπωσιακό αρχιτεκτονικά ,αλλά τίποτα το ιδιαίτερο σαν τουρ το οποίο ήταν και ακριβό για αυτά που πρόσφερε ,περίπου 13€.
Μόνο με τα δυο αυτά αξιοθέατα σχεδόν η μερα πέρασε και δεν προλάβαμε να πάμε στα αλλα που είχαμε προγραμματίσει όπως τα βασιλικά ανάκτορα και το μουσείο Prado ,δεν πειράζει άλλη φορά. Άλλωστε οποιος πάει Ισπανία μαγεύεται τόσο πολύ που σίγουρα θέλει να έρθει ξανά και ξανά. Σιγά σιγά αναχωρήσαμε προς το κεντρο για φαγητό και καφέ. Αυτή την φορά θέλαμε να κάτσουμε σε ένα κανονικό ρεστοραν ώστε να δοκιμάσουμε και κάτι άλλο εκτός από φαστ φουντ ,αλλά στην Ισπανία είναι τόσες πολλές οι επιλογές για φαγητό του δρόμου που δεν σου πάει η καρδιά να πας σε ρεστοραν ,όποτε προτιμήσαμε πάλι τάπας και τορτίγιας τα οποία είναι και παρα πολύ φθηνά ,όπως το δικό μας σουβλάκι.
Βέβαια επίσκεψη στην Μαδρίτη δεν μπορεί να γίνει αν δεν δοκιμάσει κανείς και τα παραδοσιακά churros, τα γλυκά που τα βουτάς μέσα σε ζεστή σοκολάτα. Ένα τέτοιο βρήκαμε κοντά στη plaza mayor ,και πραγματικά ήταν πεντανόστιμο. Απορώ πως δεν έχει ανοίξει κανένα τέτοια ακόμα στην Ελλάδα (επιχειρηματικό μυαλό :p) ή έχει ανοίξει και δεν το εχω πάρει χαμπάρι.
Ο ηλιος έπεσε ,η μερα πέρασε και σιγά σιγά πήγαμε προς το σπίτι μας να ξεκουραστούμε για να πάμε το βράδυ για ποτακι. Έχοντας την άσχημη εμπειρία της προηγούμενης ημέρας με τους «κράχτες» που μας πιάσανε κότσους αποφασίσαμε τελικά να μην πάμε για ποτακι αλλά κατευθείαν στο αγαπημένο μας στέκι...το καζίνο ,αλλά και αυτή την φορά σταθήκαμε άτυχοι και δεν κερδίσαμε τίποτα ,τουλάχιστον πέρασε ευχάριστα η ώρα με αρκετό σασπενς. Αυτή την φορά γυρίσαμε πιο νωρίς σπίτι διότι το πρωί πετάγαμε για Κανάρια νησιά (Λανθαρότε)
ΛΑΝΘΑΡΟΤΕ / 21/10 - 25/10
Η πτήση μας για την Λανθαροτε ήταν πολύ πρωινή οποτε αποφασίσαμε να πάρουμε ταξί για το αεροδρόμιο μέσω της εφαρμογής “my taxi “ και κόστος κάτι λιγότερο από 20€. Η πτήση μας είχε διάρκεια 2ω45λ και η ώρα πέρασε ευχάριστα χαζεύοντας από το παράθυρο τον Ατλαντικο ωκεανό. Στα Καναρια νησιά είναι μια ώρα πίσω από Μαδρίτη (2 ωρες από Αθήνα) οποτε παρόλο την σχετικά μεγάλη διάρκεια της πτήσης μας όταν φτάσαμε ο ηλιος είχε μόλις ανατείλει και το θερμόμετρο έγραφε ήδη 20 βαθμούς και ανέβαινε σιγά σιγά.
Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να παραλάβουμε το αυτοκίνητο που είχαμε νοικιάσει online από την rentalcars.gr σε εξαιρετικά χαμηλό κόστος ,μόλις 10€ την ημέρα. Πήραμε το αμαξάκι μας ,ένα Volkswagen Polo και αναχωρήσαμε για το σπίτι που είχαμε κλείσει μέσω της Airbnb στο Puerto Del Carmen ,ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη στη Λανθαροτε και μόλις 10 λεπτά με το αυτοκίνητο από το αεροδρόμιο.
Το σπίτι μας βρισκόταν σε ένα συγκρότημα διαμερισμάτων που τα περισσότερα τα νοικιάζανε σε τουρίστες. Το δικό μας ήταν από τα πιο μεγάλα καθώς ήταν δυο διαμερίσματα ενωμένα σε ένα ,ειχε δυο υπνοδωμάτια ,δυο μπάνια ένα σαλόνι με καναπέ - κρεβάτι ,δυο βεράντες κ.α. ,άνετα μπορούσε να φιλοξενήσει και πέντε άτομα. Το πιο ωραίο απολα όμως ήταν η πισίνα τους συγκροτήματος με την μαγευτική θέα στη θάλασσα ,η οποία ειναι δωρεάν για όλους τους ενοίκους. Την πρώτη μερα μας στη Λανθαροτε την περάσαμε εκεί ,πίνοντας μπυρες και κάνοντας ηλιοθεραπεία.
Το βράδυ πήγαμε βόλτα στο παραλιακό δρόμο του Puerto del Carmen ,οπου εκεί βρίσκονται οι περισσότερες επιλογές για φαγητό και ποτό. Το μέρος μου ήταν γνώριμο από την προηγούμενη ,φορά οποτε δεν δυσκολευτήκαμε και πολύ για τις επιλογές στα μαγαζιά. Για φαγητό πηγαίναμε στο αγαπημένο μου ρεστοραν ,την candina don Rafael ,που ειδικεύεται στη μεξικάνικη και ισπανική κουζίνα. Εκεί τιμήσαμε ιδιαίτερα τα περίφημα φακιτας αλλά και άλλες επιλογές όπως νάτσος ,τορτίγιας ,κρεατικά και πίτσες. Ο κατάλογος είχε τιμές για όλες τις τσέπες ,τα φακιτας πχ ήταν αρκετά φθηνά με κόστος 6.50€
(Φωτό από την προηγούμενη φορά)
Μετά το φαγητό κάναμε βόλτα στο παραλιακό δρόμο μπαίνοντας ταυτόχρονα και σε αρκετά μπαρακια για ποτακι. Μια μπυρα “desperados” που έπαιρνα εγώ είχε 3,5€ και τα κοκτέιλ ξεκινούσαν από 4€ έως 6€ ανάλογα το μαγαζί ,αρκετά φθηνά δηλαδή σε σχέση με Ελλάδα. Περπατώντας εντύπωση μου έκαναν κάτι μαγαζιά που δεν είχα προσέξει την προηγούμενη φορά... «coffe shop αλά Άμστερνταμ» που πουλούσαν κάναβη (χόρτο). Σε ερώτηση μου σε έναν ντόπιο αν είναι νόμιμα ,μου είπε πως ναι είναι αλλά μόνο για χρήση για γιατρικούς σκοπούς ,αλλά όλοι κάνουν τα στραβά μάτια και πουλάνε σε όλους ,αρκεί να το κανεις στο σπίτι σου και όχι μέσα στο μαγαζί.
Μετά τις βόλτες μας στα μπαράκια ,σειρά είχε το αγαπημένο μας καζίνο «των φτωχών» όπως το είχαμε ονομάσει ,καθώς μπορούσες να παίξεις στη ρουλέτα με χαμηλότερο ποντάρισμα 1€. Το συγκεκριμένο ήταν και τυχερό καθώς κερδίσαμε αυτή την φορά ,αλλά και την προηγούμενη φορά που είχα ξαναβρεθεί στο νησί. Το καζίνο λέγεται «Gran Casino de Lanzarote» και βρίσκεται στο παραλιακό δρόμο του Puerto del Carmen στην αρχή του παραλιακού δρόμου προς την μεριά του αεροδρομίου ,και πας άνετα και με τα πόδια.
Τις επόμενες ημέρες επισκεφτήκαμε τα αξιοθέατα του νησιού ,ένα από τα πιο βασικά είναι το εθνικό πάρκο της Λανθαρότε (Timanfaya National park) που αποτελείτε εξολοκλήρου από στερεοποιημένη λάβα. Δημιουργήθηκε σχετικά πρόσφατα από την τελευταία έκρηξη του νησιού πριν περίπου 300 χρονια και λόγω της χαμηλής βροχόπτωσης το τοπίο παραμένει ανέγγιχτο ,όπως την πρώτη μερα. Μπαίνοντας στο πάρκο πληρώνεις ένα αντίτιμο 10€ το οποίο περιλαμβάνει και μια ξενάγηση με πούλμαν πάνω στους κρατήρες του ηφαιστείου.
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στη περιοχή συνεχίζεται μέχρι σήμερα με την θερμοκρασία κάτω από το έδαφος να κυμαίνεται από 100 έως 600 βαθμούς Κελσίου σε βάθος μόλις έξι μέτρων από κάτω μας ,κάτι που το καταλαβαίνεις αμέσως από την θερμότητα που νιώθεις. Για να αποδείξουν στους επισκέπτες τις ακραίες αυτές θερμοκρασίες οι υπεύθυνη του πάρκου επιδεικνύουν και διάφορα σόου όπως την έκχυση νερού σε κάτι μικρές βαθιές τρύπες στο έδαφος με αποτέλεσμα το νερό να εξατμιστεί αμέσως με την μορφή έκρηξης. Ενδιαφέρων επισης αποτελεί και το ρεστοραν που βρίσκεται στο πάρκο το οποίο ψήνει τα κρέατα του με την θερμότητα που αναβλύζει από το έδαφος.
Άλλη μια ξεχωριστή εμπειρία που θα μας μείνει αξέχαστη είναι και η βόλτα με τις καμήλες. Βρίσκονται πολύ κοντά στην είσοδο του εθνικού πάρκου και η βόλτα διαρκεί περίπου 15 λεπτά με κόστος 6€ το άτομο (12€ η καμήλα). Οι καμήλες υπάρχουν στα καναρια νησιά εκατοντάδες χρονια ,κάποιοι λένε πως τις φέρανε οι Ισπανοί μετά την κατάκτηση ενώ κάποιοι άλλοι πως υπήρχαν από πάντα εκεί λόγω της γεωγραφικής τους θέσης που είναι πολύ κοντά στην Αφρική ,από όπου οι καμήλες υπάρχουν σε αφθονία. Όπως και να έχει πάντως μια βόλτα με τις καμήλες είναι μια ξεχωριστή εμπειρία που πρέπει οπωσδήποτε να ζήσεις αν βρεθείς στη Λανθαρότε.
Η επόμενη επίσκεψη μας ήταν σε ένα διάσημο ηφαιστειακό σπήλαιο ,το «Jamel’s del agua» στη βόρεια πλευρά της Λανθαρότε με κόστος εισόδου τα 9€. Το σπήλαιο δημιουργήθηκε κατά την διάρκεια έκρηξης του ηφαιστείου , από τα κομμάτια λάβας που έπεφταν στο εδαφος τα οποία δημιούργησαν αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Αποτελείτε επισης από μια υπόγεια αλμυρή λίμνη που συνδέεται υπόγεια με αλλα σπήλαια του νησιού μέσω μια σήραγγας που έχει δημιουργήσει η λάβα. Στο σπήλαιο θα βρεις επισης εστιατόριο ,μουσείο αλλά και ένα χώρο που γίνονται διάφορες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Στο επάνω μέρος του σπηλαίου υπάρχει και μια διακοσμητική γαλάζια πισίνα όπου θα βγάλεις εντυπωσιακές φωτογραφίες.
Το νησί φυσικά δεν θα μπορούσε να μην έχει και εντυπωσιακές παραλίες με χρυσές αμμουδιές και καταπράσινα νερά. Εμεις επισκεφτήκαμε δυο από αυτες ,πρώτα πήγαμε στη πιο διάσημη ,την «Playa de papagayo» η οποία βρίσκεται κοντά στο Puerto den Carmen. Ο δρόμος για να φτάσεις εκεί είναι λίγο δυσβάστακτος ,και ένα μεγάλο κομμάτι του είναι χωμάτινος ,αλλά αξίζει τον κόπο. Επισης είναι η μοναδική παραλία που πληρώνεις και 2€ είσοδο για να μπεις. Η παραλία είναι περιτριγυρισμένη από απόκρημνους βράχους προστατεύοντας το από τους δυνατούς ανέμους και κάνοντας την ένα μέρος απόλυτης χαλάρωσης. Η παραλία δεν είναι οργανωμένη γιαυτο φροντίστε να προμηθευτείτε με τα απαραίτητα. Στο επάνω μέρος υπάρχει και ένα ρεστοραν με εκπληκτική θέα αλλά λίγο ακριβό σε σχέση με τα υπόλοιπα μαγαζιά στη Λανθαρότε.
Η επόμενη παραλία που επισκεφτήκαμε ήταν η «Playa de Famara» στην άλλη πλευρά της Λανθαρότε η οποία ήταν και η πιο εντυπωσιακή καθώς είναι γιγαντιώδης και τεράστια σε μήκος. Η παραλία χαρακτηρίζεται ως ο παράδεισος των σέρφερ καθώς στη περιοχή υπάρχουν πολύ δυνατοί άνεμοι και μεγάλα κύματα ,κάτι που κάνει δύσκολο το κολύμπι το οποίο και θα πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή. Κοντά στη παραλία υπάρχουν επισης και αμμόλοφοι οπως της σαχαρας όπου μπορείς να βγάλεις ωραίες φωτογραφίες.
Ο καιρός τις τελευταίες δυο μέρες μας τα χάλασε λιγάκι καθώς ήταν αρκετά συννεφιασμένος και κατά διαστήματα έβρεχε ,αλλά αυτό δεν μας πτόησε ιδιαίτερα ούτε μας κράτησε μέσα. Επόμενη επίσκεψη μας ήταν στην πρωτεύουσα της Λανθαροτε την arrecife ,η οποία δεν μας άρεσε ιδιαίτερα ,δεν είχε καθόλου ενδιαφέρον και δεν θα το προτιμούσα σε καμια περίπτωση για την διαμονή μου. Φύγαμε από την πρωτεύουσα γρήγορα και πήγαμε σε ένα άλλο δημοφιλή τουριστικό θέρετρο ,την «Costa teguise» Όμορφο μέρος με ωραία μαγαζιά αν και κάποια από αυτά ήταν κλειστά ,και είναι μια καλή επιλογή να μείνεις αν δεν προτιμήσεις το Puerto del Carmen.
Η τελευταία μερα μας βρήκε στα μαγαζιά στο παραλιακό δρόμο του Puerto del Carmen όπου πήραμε διαφορα δώρα και σουβενίρ ,και ύστερα βόλτες για καφε και φαγητό. Η πτήση μας αναχωρεί αργά το απόγευμα στις 17:00μ.μ. ,οποτε έχουμε αρκετό χρόνο στη διάθεση μας. Η ώρα πέρασε γρήγορα και σιγά σιγά πήγαμε σπίτι να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες μας.
Ρώμη / 25/10 - 26/10
Επόμενος προορισμος η Μαδρίτη όπου θα μείνουμε ένα τελευταίο βράδυ και την επόμενη μερα θα επιστρέψουμε Αθήνα με ενδιάμεση στάση στη Ρώμη ,και αναμονή κοντά στις 10 ωρες ,ότι πρέπει και για βολτούλα στην αιώνια πόλη... άλλωστε όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη δεν λένε !! Ο καιρός όμως είχε ετοιμάσει άλλα σχέδια για μας ,είχε έντονο πλευρικό άνεμο με αποτέλεσμα τα αεροπλάνα να μην μπορούν να απογειωθούν... αποτέλεσμα τεράστια αναμονή στο αεροδρόμιο και ο φόβος μήπως χάσουμε την πτήση από Μαδρίτη για Ρώμη ήταν εμφανής. Τελικά όλα καλά ,μετά από έξι ωρες αναμονή και γύρω στις 12 τα μεσάνυχτα αναχωρήσαμε τελικά για Μαδρίτη.
Η διαδρομή να πω ότι ήταν μαρτύριο με πολλές αναταράξεις και κουνήματα ,σε τέτοιο βαθμό που οι αεροσυνοδοί δεν μπορούσαν να σηκωθούν να εξυπηρετήσουν τους επιβάτες. Να πω την αλήθεια φοβήθηκα λιγάκι ,καθώς μια φοβία με τα αεροπλάνα την εχω και ας εχω ταξιδέψει δεκάδες φορές. Τελικά όλα καλά... φτάσαμε Μαδρίτη πιο γρήγορα από το αναμενόμενο ,γύρω στις 4 παρα.
Είχαμε φροντίσει να κλείσουμε ξενοδοχείο κοντά στο αεροδρόμιο για ξεκούραση αλλά δεν προλαβαίναμε σε καμια περίπτωση να πάμε ,καθώς η πτήση για Ρώμη αναχωρούσε σε λιγότερο από τρεις ωρες. Ο ιδιοκτήτης αφού του εξηγήσαμε το περιστατικό μέσω ρης εφαμρογης της booking ,τελικά δεν μας χρέωσε την κάρτα. Η ώρα πέρασε γρήγορα και η πτήση για Ρώμη αναχώρησε.
Η κούραση βέβαια ήταν εμφανής καθώς είχαμε κοιμηθεί ελάχιστα και στη Ρώμη δεν είχαμε κλείσει ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε ,παρόλα αυτά η διάθεση μας δεν χάλασε ,και συνεχίσαμε το προγραμμα μας όπως το είχαμε προγραμματίσει. Αφήνουμε τις αποσκευές μας στο αεροδρόμιο fiumicino με κόστος 7€ η βαλίτσα και πάμε προς κεντρο. (Το αεροδρόμιο ciampino ήταν κλειστό λόγω εργασιών)
Η κακοκαιρία συνέχισε να μας κυνηγάει και στη Ρώμη με έντονη βροχόπτωση για αρκετή ώρα ,δεν το βάλαμε κάτω όμως ,προμηθευτηκαμε ομπρέλες από πλανόδιους και ξεκινήσαμε τις βόλτες μας. Πρώτη επίσκεψη στη Φοντάνα ντι τρέβι και παρόλο την καταρακτώδη βροχή ήταν ασφυχτικά γεμάτο.
Επόμενη επίσκεψη το επιβλητικό Κολοσσαίο ,δεν μπήκαμε μέσα βέβαια ,ο χρόνος μας ήταν πολύ περιορισμένος ,και αρκεστήκαμε στο να το δούμε απέξω και να βγάλουμε φωτογραφίες.
Μετά το Κολοσσαίο κάναμε βόλτες γύρω από τους δρόμους της Ρώμης. Άλλωστε η Ρώμη είναι ένα μουσείο από μόνο του με παρα πολλά συντριβάνια ,αγάλματα και εκθέματα να υπάρχουν στους δρόμους της.
Η ώρα της επιστροφής δυστυχώς έφτασε. Ανεβήκαμε στο λεωφορείο και αναχωρήσαμε για το αεροδρόμιο fiumicino ,για να επιστρέψουμε πίσω Αθήνα γεμάτοι νεες και όμορφες εμπειρίες.
Αυτη ήταν λοιπόν η ταξιδιωτική μας εμπειρία. Μην ξεχάσετε να κάνετε subscribe στο νεο μας κανάλι στο Youtube «travelsecretsGR» κάνοντας κλικ εδώ όπου θα ανέβουνε σύντομα και άλλα ταξιδιωτικά βίντεο από τα ταξίδια μας. Ευχαριστούμε ,να είστε καλά και να ταξιδεύετε συνέχεια !!
Tags
Ταξιδιωτικός οδηγός